Hallo allemaal,,
Afgelopen week heb ik het Europees Kampioenschap mogen rijden. Ik mocht op bijna alle afstanden starten en dit was niet altijd zonder succes.
(foto: Dennie Kwant)
De eerste afstand die ik mocht rijden was de 300 meter tijdrit. Eerst werd er een voorronde gereden en de beste 12 rijders mochten zich ’s avonds opnieuw laten zien in de finale. Ik zat in die finale, samen met de twee andere Nederlanders Kay en Rick Schipper. In de finale wisten we dicht bij elkaar te blijven maar net een paar plaatsjes te laag voor het podium. We werden de nummers 6, 7 en 8.
De andere sprintafstand die ik mocht rijden, weer met Rick en Kay, was de 500 meter. Deze werd door de vele regen voor een gedeelte ook naar de volgende dag verplaatst. Ik wist me te plaatsen voor de kwartfinale, de halve finale en uiteindelijk ook voor de finale. Dit was al een hele verassing, dit omdat de finale 500 meter gaat tussen 4 rijders. Dit betekende sowieso een 4e plek. Dit zette me wel aan het denken. Ik dacht veel terug aan het EK twee jaar geleden in San Benedetto del Tronto, in Italië. Hierbij plaatste ik mij ook voor een finale, de 1000 meter. Hierbij leek ik kans te hebben op podium, maar door een slechte tactische zet en een beetje pech belandde ik op de vierde plaats. Aan de ene kant motiveerde dit me wel om nu wél op het podium te komen. Ik had erg veel zin in deze finale, die ging tussen mij, Twee italianen en een Duitser. We konden naar de start en ik was scherp. Maar na de eerste bocht ging het fout voor de Duitser Simon Albrecht. Hij was een van de grote kanshebbers in deze finale. Ik was dus zeker voor een derde plek. Helaas kon ik er niet meer van maken want de twee italianen waren te sterk op dat moment. Maar BRONS! Echt top. Dit had ik van tevoren niet verwacht, maar natuurlijk wel gehoopt.
Verder dit toernooi reed ik een 1000 meter, een afvalkoers en de aflossing. Over de 1000 meter en de afvalkoers kan ik vrij kort zijn. Ik was niet goed genoeg en reed naar mijn mening onder mijn niveau. Voor die races had ik een goed gevoel, maar vrij vlot na de start wist ik dat het niet goed zat. Wel was ik na de 300 en 500 meter weer de beste Nederlander, maar dit keer op de 1000 meter.
De afvalkoers ging zoals ik al zei onder mijn niveau. Ik wist in de finale van de beste 20 te komen, maar daar was dan ook alles mee gezegt. Ik was in de finale de eerste die afval, dit was wel een teleurstelling. Ook wist ik dat ik de punten-afvalkoers van de volgende dag, beter aan mij voorbij kon laten gaan.
Wel mocht ik de aflossing rijden. Dit ook weer samen met Rick en Kay. We kwamen in de finale, waar we lange tijd strijdden om een plek bij de eerste 3. Vlak voor het einde kwam hier verandering in, want door een actie van een fransman kwam ik ten val en was een top 3 klassering niet meer mogelijk. Wel stond ik snel op en gingen we door. We werden toch nog 4e. Dit was balen, maar ik wist dat het niet mijn schuld was. Ook kon ik terugkijken op een mooi toernooi en natuurlijk op die Bronzen plak! Die pakken ze me niet meer af!
(foto: Denniekwant | Brons op 500 meter)
