(Bron: Dagblad van het Noorden – Sjoerd Jansen)

Je baan opzeggen, naar het buitenland vertrekken en volledig kiezen voor je sport om de top te bereiken. De uit Koekange afkomstige inline-skater Rémon Kwant deed het. In Italië wordt zijn sport immers wel serieus genomen, vindt hij.

Rémon Kwant emigreert op zijn 28ste naar het Italiaanse Siena om een nog betere inline-skater te worden. Hij heeft onderdak gevonden bij de familie van zijn grote concurrent en vriend Duccio Marsili. Bij diens club traint de Drent sinds enige dagen mee, in de hoop om net als de Italiaan Europees kampioen op de sprintafstanden te worden. In Nederland kon hij zich door een gebrek aan goede trainingsmogelijkheden onvoldoende ontwikkelen. Vandaar dat de op de 500 en 1000 meter (piste) en one-lap (weg) gespecialiseerde Kwant zijn baan als kandidaat-notaris en zijn huis in Heerenveen achter zich liet om in Italië aan een nieuw sportief avontuur te beginnen. Geen gemakkelijke beslissing, want ook vriendin Floor, die haar eigen werk heeft, moet hij achterlaten. ,,Ik werd aan het denken gezet toen mijn contract als kandidaat-notaris bij mijn werkgever afliep’’, laat de skeeleraar vanuit Siena weten. ,,Om te kunnen trainen en skeeleren werkte ik maar twee dagen in de week, maar mijn baas wilde graag dat ik fulltime aan de slag zou gaan. Dat zou ten koste gaan van het sporten. Dus het was: shit wat ga ik doen? Mijn vriendin zei: je doet al jaren alles voor het inline-skaten, waarom ga je niet vol voor je sport? Ze had gelijk, ik besloot mijn baan op te zeggen.’’ De beslissing moest wel gepaard gaan met een andere manier van trainen. Volgens Kwant was het in Nederland maar aanmodderen. Zo stond hij op de skeelerbaan in Heerenveen tijdens de training vaak als enige zonder begeleiding op de baan. En daar word je ook als elfvoudig Nederlands kampioen niet beter van. ,,Afgelopen jaar was voor mij een dieptepunt; sportief en qua faciliteiten. Tien jaar geleden hadden we een mooie groep om mee te trainen, met onder anderen Ronald en Michel Mulder. Toen trainden we twee keer op een dag. Dat was top, maar daarna werd het elk jaar minder, totdat ik alles zelf moest doen. Ik had geen trainer, geen trainingsprogramma en geen trainingsmaatjes meer. Ik was helemaal alleen. Vanuit de KNSB was er geen enkele hulp.’’ 

Vandaar dat Kwant wel zijn vizier op het buitenland moest richten. ,,Om vol voor de sport te gaan, moet ik in een volwaardige topsportomgeving trainen. Die vind ik niet in Nederland. Vorig jaar ben ik al twee keer op trainingskamp in Siena geweest en dat beviel supergoed. Op het EK heb ik mensen van de Italiaanse club aangesproken en een balletje opgegooid of ik daar volledig zou kunnen trainen. Daar werd door de clubmensen, de coaches en de inline-skaters uit Siena heel enthousiast op gereageerd. Ik dacht: ik ga niet meer verder zoeken en ga er vol voor. Er was zoveel vertrouwen om met mij samen te werken. Ik was gek geweest als ik daar toch nee tegen had gezegd.’’ Door het opzeggen van zijn baan zijn de financiële mogelijkheden van de Drentse skeeleraar beperkt. Hij moet het doen met het geld dat zijn sponsors hem beschikbaar stellen. ,,Met skeeleren verdien ik niks. Ik moet met weinig geld uitkomen. Ik heb mijn sponsors lief aangekeken of ze nog wat meer wilden bijdragen. Daarnaast heb ik nieuwe sponsors gezocht. Dat is deels gelukt. Het budget is nog niet helemaal rond, maar ik wilde niet wachten om naar Italië te vertrekken tot al het geld er is. Ik hoop dat nog meer bedrijven me willen ondersteunen. Die kunnen zich dan melden bij mij, haha.’’ Het volgende probleem was het vinden van huisvesting in Siena. ,,Via mijn vriend Duccio Marsili kan ik bij hem en zijn ouders wonen. Daar maak ik graag gebruik van. Het is de goedkoopste optie. Het zijn superaardige mensen en het voelt heel fijn. Duccio en ik doen dezelfde trainingen. Dus het vervoer is ook geregeld. Dat geeft rust.’’ De Italiaanse topper Marsili, veelvuldig Europees kampioen en drie keer winnaar van de World Games, is het afgelopen jaar mede door de gezamenlijke trainingskampen een vriend geworden. ,,Duccio was eerst mijn concurrent. We reden op de EK de finale tegen elkaar, maar ons contact is uitgegroeid tot een vriendschap. Ik heb een eigen kamer en woon weer in een gezin. Dat is even wennen. Maar het belangrijkste is dat ik nu in Siena met de groep en de coaches kan trainen en weer een stapje kan maken. De eetgewoonten zijn anders dan bij ons. Maar het zal wel goed komen, want ze rijden allemaal heel hard, haha.’’ Kwant roemt het niveau van de trainingen in Italië. ,,Nadat ik in Nederland vaak alleen moest trainen, is het nu fijn om in een groepje op de vijfde of zesde plek te kunnen aanpikken en alsnog volle bak te moeten rijden. Ik kan me optrekken aan de concurrenten. Het verschil is verder dat ik in Italië heel veel krachttrainingen doe. Ze zeggen hier: je bent sprinter, dus je moet snelheid én kracht hebben. De intensiteit van de skeelertrainingen ligt hoger. Ik maak niet eens meer uren, maar het is pittiger.’’

Zijn sportieve doelen staan de Drent helder voor ogen. ,,Ik wil dit of volgend seizoen Europees kampioen worden. Ik ben al tweede, derde en vierde geweest. Nu wil ik graag een keer winnen. Het is een hoog doel, want het niveau bij het inline-skaten is in de afgelopen jaren gegroeid. Maar ik denk dat het haalbaar is. Dan is mijn missie al geslaagd. Daarnaast zien we verder wel hoe ik op een WK kan presteren.’’ Kwant werd afgelopen seizoen na een voor zijn doen slecht EK niet geselecteerd voor de wereldkampioenschappen. ,,Ik voelde me op de EK niet eens zo slecht, maar het kwam er gewoon niet uit. Het was een beetje een raadsel, want ik voelde me goed. Maar mijn wedstrijden op de EK waren niet goed genoeg. Ik had nul resultaat. Dat is ook een van de redenen om mijn horizon te verleggen. Ik wil presteren en ben een hoger niveau gewend. Het was niet eens allemaal zo slecht, maar dit wilde ik niet. Ik weet dat ik het kan en dat ik met de juiste mensen om me heen kan groeien. Ik ben niet eerder vol voor mijn sport gegaan. Ik had er altijd mijn studie en werk naast. Het is maar een kleine stap omhoog, geen enorme.’’ Kwant noemt zijn vertrek naar Siena – bekend van zijn middeleeuwse stadscentrum, de befaamde paardenraces en de Strade Bianche – een mooi avontuur. ,,Maar eigenlijk baal ik ervan dat ik dit moet doen. Tien jaar geleden was het skeeleren in Nederland top. Maar daarna is het helemaal afgebrokkeld. Dat is doodzonde. Natuurlijk hebben we het schaatsen, maar dat was vroeger ook zo. Volgens mij kan het skeeleren best samen naast het schaatsen bestaan. Maar met dit beleid kan ik me voorstellen dat sporters voor het schaatsen kiezen. Daar baal ik van. De KNSB kan ook met weinig middelen een goed trainingsprogramma draaien, maar dat gebeurt niet. Skeeleraars zijn al gewend om alles zelf te betalen en willen op die manier best op trainingskamp een aantal keren per jaar. Maar vanuit de KNSB wordt zoiets niet geopperd, zodat iedereen nu zijn eigen weg gaat. Er is een gebrek aan een visie. Dat is doodzonde.’’ Kwant wil nog wel met enige regelmaat op het vliegtuig naar Nederland stappen. ,,Mijn vriendin woont natuurlijk in ons huis in Heerenveen en ook mijn familie wil ik af en toe zien. Ooit wil ik terugkeren in het notariaat, maar skeeleren is op dit moment het leukste dat er is. Je moet doen wat je leuk vindt. Werken kan altijd nog wel een keer.’’

Het ene NK (Weg) zit er nog maar net op of het volgende NK (Baan) staat alweer voor de deur. Van 15 tot en met 16 juli strijden Nederlands beste inlineskaters in Rijssen om de nationale titels en de rood-wit-blauwe truien. Rémon Kwant, de kersverse Nederlands kampioen op de One Lap, hoopt zijn nationale titels van vorig jaar te prolongeren. In aanloop naar het NK spreken we de 27-jarige inlineskater over zijn kansen en over zijn andere doelen dit seizoen.

Rémon, de grote wedstrijden volgen zich in rap tempo op. Zijn dit de leukste tijden voor een sporter?

“Zeker weten, titeltoernooien zijn altijd leuk om te doen en om naartoe te werken. Sinds enkele weken heb ik alleen wel een lichte blessure aan m’n been, dus het is nog even de vraag hoe snel ik daar vanaf kom. Ik kan er bijna alles mee doen, behalve starten. Toch heb ik er alle vertrouwen in dat het volgende week voorbij is en dat ik kan laten zien dat ik écht in vorm ben.”

Je verdedigt je titels op de 200, 500 en 1000 meter. Met welke verwachtingen sta jij volgende week aan de start?

“Ik ga er natuurlijk alles aan doen om mijn titels te verdedigen, maar mijn focus ligt in eerste instantie op de 500 en 1000 meter. Het moeilijke van een NK is dat er altijd een bepaalde druk bij komt kijken die je bij een trainingswedstrijd niet hebt. Daarnaast verwacht iedereen wel even dat ik de titels binnensleep, maar zo vanzelfsprekend is dat niet. Zeker als je naar het begin van het seizoen kijkt.”

Vertel.

“De afgelopen twee seizoenen heb ik in Nederland – op de 100 meters na – bijna alles gewonnen wat er te winnen viel. Dit seizoen begon het verre van goed. Ik heb in de winter heel hard getraind, maar op de een of andere manier kwam het er niet uit tijdens de Europa Cups en de nationale wedstrijden. Het duurde heel lang voordat ik weer eens een wedstrijd won..”

Bij het NK Weg stond je er weer en won je goud op de One Lap. Was dat voor jou een verrassing?

“Ik was heel erg blij met die titel. In aanloop naar het NK waren mijn tijden en uitslagen gewoon niet goed en ik had geen idee waar het aan lag. Na de Europa Cup-cyclus heb ik technisch het een en ander aangepast en sindsdien merk ik dat het weer begint te lopen. Uiteindelijk kun je zeggen dat ik er precies op het goede moment stond.”

Als Nederlands inlineskater ben je veel op jezelf aangewezen. Kun jij uitleggen hoe moeilijk dat voor een topsporter is?

“Dat is erg lastig. Een aantal jaar geleden was er een nationale selectie die regelmatig bij elkaar kwam, maar dat is elk jaar wat minder geworden. Tot vorig jaar kreeg ik nog een schema van de bondscoach, maar na het EK moest ik het zelf gaan uitzoeken. De bondscoach wilde niet alleen voor mij een schema maken, omdat dat niet eerlijk was tegenover de anderen.”

Hoe heb je het dit seizoen aangepakt?

“Ik dacht bij mezelf: ik moet mensen zoeken met wie ik kan trainen. Ik heb Duccio Marsili (vice-wereldkampioen One Lap) gevraagd of ik een paar keer met hem in Italië kon trainen en dat vond hij prima. Dan merk je wel dat het fijn is om met zo’n topper te kunnen trainen. Ook heb ik een aantal keer met de Chileense nationale selectie meegetraind en daar heb ik veel van geleerd. Nee, ideaal is het niet. Het zou fijner zijn als je een volledig jaarprogramma hebt en met een groepje naar de grote toernooien kunt toewerken.”

Wat zijn je verwachtingen voor de rest van het seizoen? 

“Ik ben in mijn hoofd altijd bezig met het EK, wil heel graag een keer Europees kampioen worden. Natuurlijk wil ik daarna ook het WK rijden, maar een gouden medaille op het EK ligt meer binnen handbereik dan een podiumplek op het WK. Ik wil het stapje voor stapje doen en dan moet je eerst zorgen dat je op het EK wint. Op die manier probeer ik ernaar te kijken.”

Vorig jaar werd je tweede (Teamsprint) en derde (One Lap) op het Europese kampioenschap. Waren dat de resultaten waar je op had gehoopt?

“Het pistetoernooi was echt niet goed, waardoor ik behoorlijk aan mezelf ging twijfelen. Je traint alleen, doet er alles voor, maar als je geen resultaten haalt, denk je wel: waarvoor doe je het nog? Gelukkig draaide het op het wegtoernooi allemaal bij en pakte ik twee medailles. Daar heb ik wel vertrouwen van gekregen.”

Na het EK volgde het WK in Colombia. Welk gevoel heb je daaraan overgehouden? 

“Ik was echt in vorm daar. Ik stond met één been in de halve finale van de 500 meter, maar de jury vond dat ik iets niet correct had gedaan, waardoor ik werd teruggezet in de uitslag. Dat was balen, maar anderzijds gaf het me veel motivatie voor dit jaar. Ik kan terugkijken op een constant seizoen en daar kan ik zeker mee verder.”

Tot slot. Wat is jouw favoriete product van Orise Vitamins? 

“De Allround Sport is voor mij de basis voor wat ik gebruik. Aan de hand daarvan kijk ik wat er extra bij moet: Vitamine C, D of ijzer. Ik ben heel erg blij dat ik hierin ondersteund word. Zeker op de momenten dat de weerstand laag is, trekt zo’n tablet het weer snel omhoog. Bovendien merk ik dat ik veel minder vaak ziek of verkouden ben geweest sinds ik die producten neem. Ik weet niet of het alleen daardoor komt, maar het speelt zeker een rol.”